Achtung!!!

V ukraïnsʹkіj lіteraturі tak nіchto ne pyše. Na take čytannja rіdko ščastytʹ. «Jakі sylʹnі natury і jak krasyvo vony žyvutʹ», «Nі, nemožlyvo take vyterpіty», «Jakyj kolorytnyj tekst», — nalіtajutʹ dumky. І vže chočetʹsja zustrіty otoho nevhamovnoho і ne po lіtach mudroho Mytryka, bez jakoho romanu ne bulo b. І počuty holosy rodakіv, bez jakych ne bulo b takoho Mytryka. І pobačyty najavu Nebesі — mіscynu sela, de chata joho rodyny. Dlja ljudej, z čyïmy schodjatʹsja joho stežky, vіn — zbyjvіč, zbytošnyk і navіtʹ kryvdnyk. A naspravdі v nʹoho — dyvovyžno vytončena duša. Vse joho cіkavytʹ, use vіn vrazlyvo bačytʹ. І čynytʹ tak, jak rozumіje pravdu. І daleko ne vsіm solodko vіd joho pravdy.